کد مطلب:35707 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:40

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چه لزومي در آوردن معجزه از طرف پيامبران وجود دارد؟

سرشت انساني با حس «كنجكاوي» و «گواه خواهي» از مدعي، آميخته شده است، و براي هيچ انساني گوارا نيست كه ادعايي را بدون دليل بپذيرد، و يا در برابر فردي بيآنكه عظمت و شايستگي او را به دست آورد، سرتسليم فرود آورد. از اين جهت «شيخ الرئيس» ميگويد: هر گاه كسي مدعاي فردي را بدون برهان بپذيرد، بايد گفت كه وي فطرت اصيل و سالم انساني را از دست داده، و سرشت وي بر اثر برخي عوامل دستخوش انحراف گرديده است نيز در «شفا» ميگويد: سفيران الهي بايد داراي امتيازات و نشانههايي باشند تا به وسيله آن شناخته شوند و مردم آنها را از مدعيان قلابي و متنبيان دروغگو تمييز دهند. (الهيات شفا، بخش نبوت).
مدعيان مقاماتي مانند: سفارت، فرمانداري و استانداري، چنانچه سند زندهاي در دست نداشته باشند احدي زير بار آنها نميرود، تا چه رسد به مدعيان مقام رسالت و نمايندگي از جانب خداوند بزرگ كه هرگز با مقامات مادي قابل قياس نيست. چه مقام و منصبي بالاتر از اين كه فردي ادعا كند من سفير الهي و نماينده خدا در روي زمين هستم، و همه مردم بايد بدون چون و چرا از من پيروي كنند. گذشته از اين، صفحات تاريخ گواهي ميدهد كه در ادوار گذشته جاه طلباني براي هوسهاي زودگذر مادي، مدعي رسالت و نبوت شده و گروهي از ساده دلان را فريب دادهاند، و گاهي با دسيسه بازي و صحنهسازي محيط كوچكي را تحت نفوذ خود درآورده، و احيانا منطقهاي را متوجه خود ساختهاند.
روي اين دو جهت (فطرت هيج انساني اجازه نميدهد ادعايي را بدون دليل بپذيرد ـ و وجود پيامبران قلابي) بايد ادعاي مدعي نبوت، با دليل قاطعي همراه باشد. از اين نظر دانشمندان عقايد براي شناسايي پيامبران، طرق و نشانههايي معين كردهاند كه هر كدام از آنها ميتواند سند زنده اي بر حقانيت مدعي باشد.
يكي از دلايل ارتباط پيامبران با جهان غيب و اينكه آنان برانگيختگان خدا و مأموران الهي ميباشند، معجزه آنها است. پيامبران، همواره در طول تاريخ زندگي، به معجزههاي خود استناد جسته و آن را به عنوان سند حقانيت ارائه ميدادند. و مردم جهان آنها را روشنترين گواه بر صدق گفتار و ارتباط آنان با مقام ربوبي تلقي مينمودند، تا آنجا كه انسان از شنيدن لفظ «پيامبر» و «امام» به ياد كرامات و اعجازهاي آنان ميافتد، گويي ميان اين دو يك نوع ملازمهاي وجود دارد كه انسان به حكم «تداعي معاني» از شنيدن نام يكي به ديگري منتقل ميشود.

---

: آية الله جعفر سبحاني
رسالت جهاني پيامبران و برهان رسالت